दामोदर पुडासैनी किशोर हामी र हामीले भेटेको संसार, सबै रहेछन् गुफाकै उपज । एउटा विशाल गुफामा अल्झिरहेछ यो सारा ब्रह्माण्ड । रहस्य हो गुफा । रङ हो गुफा । अँध्याराको आधिक्य र वैविध्यको साम्राज्य हो गुफा । अमूर्त कलाको अपरिमितता हो गुफा, वैचित्र्यताको अनन्तता हो गुफा । मान्छे उचाइमा पुगेँ भन्ने ठान्छ, अलमलिइरहन्छ गुफातिर । […]
लजालु लोमन्थाङ दामोदर पुडासैनी किशोर मध्य एसियाको उष्ण उपत्यकामा चल्मलाइरहेछ जीवन । तिब्बतको पठारमा पुगेर लडीबुडी खेल्ने मन छ । हिमराशमा जीवन सेकाएर नवजीवनको मजा लिने मन छ । हिमालहरू चम्किला आँखाहरू बिछ्याउँदैछन् पर परदेखि । हिमवायुले चुमिरहेछ शिरदेखि पाइलासम्म । हिमजलको स्पर्श छ पँधेराहरूमा, कुलाहरूमा र नदीहरूमा । हिउँकै लेदोमा ब्युँतिएर बुर्कुसी मार्दैछ अलि […]
दामोदर पुडासैनी किशोर ‘स्वघोषित राजालाई बिस्तारै ढाल्छ समयले । आविष्कारको कारण एकै मात्र हुन सक्तैन ।’ ‘हामी राजा भनेकै जनताको उन्नतिका लागि हो, राजा नहुने हो भने मियो नभएको दाइँ बन्छन् जनताहरू ।’ ‘लोमन्थाङ, लुम्बिनी र बौद्धमा ठुला दरबार तपाईँकै छन् । ठाउँ ठाउँमा मलिला जग्गा तपाईँकै छन् । जनताले काम गरिदिनुपर्छ, बाली तपाईँले थन्क्याउनुहुन्छ, […]
चेतना संरक्षण प्रतिष्ठान नेपालले वि.सं. २०७७ सालको धर्मानन्द–रामप्यारी सिटौला साहित्य चेतना पुरस्कार वरिष्ठ साहित्यकार दामोदर पुडासैनी ‘किशोर’लाई प्रदान गर्ने निर्णय गरेको छ । उक्त पुरस्कारको राशी रु. १,०१,०००/–(एक लाख एक हजार) र सम्मान रहेको कुरा प्रतिष्ठानले जनाएको छ । वरिष्ठ साहित्यकार पुडासैनीका हिमालका आवाज, समयको सहीछाप, सहर बिनाको सहर, पहाड र प्रेम, आफन्तका अनुहारहरू, आँखाको […]
दामोदर पुडासैनी किशोर नचाहेरै उभिन्छन् पर्खालहरू पाइलामा । मनबाट पर्खाल ढालेर पुल निर्माणमा जुटोस् मान्छे । परिवर्तनलाई इख्याउने आदिम सहरमा भेटियून् सबैको मनसम्म पुग्ने सडकहरू । उज्यालो हुनु अघिदेखि नै ब्युुँझिइसकेको छ लोमन्थाङ । भेडाहरू, चौँरीहरू, खच्चरहरू, घोडाहरू, कुखुरा र कुकुरहरूले बस्तीमा बिहान ओर्लिसकेको सङ्केत दिँदैछन् । चैत्य, छोर्तेन र गुम्बाहरूबाट फैलिइरहेछ धूपको मुस्लो र […]
दामोदर पुडासैनी किशोर ठोकाइ र बगाइले मिहिन बन्दछ पत्थर । चमक छ सबैको अनुहारमा । मलिलो पाटामा हलक्क हल्केको बिरुवा जस्तो सब्लाएको छ सबैको शरीर । गफिँदै, मुस्काउँदै, हात हातमा मन्त्रमाला गन्दै हिँडिरहेछन् मान्छेहरू । सडकले सहरलाई घेरेको छ । सहरभित्र घरभन्दा धेरै छन् बौद्ध चैत्य र बुद्ध मूर्तिहरू । साँघुरा गल्लीहरू, बाक्लो माटाका घरहरू, […]
काठमाडौँ- आख्यानकार रमेश विकलको स्मृतिमा स्थापित यस वर्षका विभिन्न पुरस्कार वितरण गरिएको छ । रमेश विकल साहित्य प्रतिष्ठानले आज गोकर्णेश्वर नगरपालिका–९ स्थित आरुबारीमा रहेको प्रतिष्ठान परिसरमा आयोजित कार्यक्रममा स्रष्टाहरुलाई पुरस्कार वितरण गरिएको हो । प्रतिष्ठानले यस वर्षको विकल वाङ्मय साहित्य पुरस्कार वरिष्ठ भाषासेवी शान्तदास मानन्धरलाई प्रदान गरेको छ । यो पुरस्कारको राशि रु ३० हजार […]
-दामोदर पुडासैनी किशोर सिर्जना तरबर्र उम्रन्छन्, मान्छेका नवीन स्पर्शले । ‘ए बहिनी, मोनालिसा होटल कता पर्छ हँ ?’ ‘उः सिधै जानुहोस् । त्यो रुखनेरबाट दायाँपट्टि मोडिनुहोस् । रुख नै रुखको बिचमा घर छ नि, हो त्यही हो मोनालिसा होटल ।’ ‘तपाईँहरूको पनि छ होटल ?’ ‘हाम्रो यही मिस्टिक होटल हो, मोनालिसा भने मेरी बहिनीको […]
-दामोदर पुडासैनी किशोर आफ्नोपन हराएमा मान्छे पाषाण बन्दछ । उकालो ओरालो र गल्ठ्याङगुल्ठुङ बाटोमा मथ्न लागेको दही बनेका छौँ यात्रुहरू । समरबाट एक घण्टा गाडीमा गुडेपछि सडक टुङ्गियो । अब पारिको गाडीबाट जानुहोस्, हाम्रो यहीँसम्म हो’— कन्डक्टर कुर्लिए । आआफ्ना सिरिखुरी बोकेर पन्ध्र मिनेट ठाडो उकालो र पाँच मिनेट ओरालो गोरेटो कुदेपछि मात्र बल्ल भेटियो […]
-दामोदर पुडासैनी ‘किशोर ‘ आस र त्रासको खोलमा, दास बनाउँदैछ मान्छेलाई, नजन्मेको देवताले । सारा संसार नै सुकसुकाउँदो छ । सबैको आँखा छलेर स्नानमा तयार भएकी साध्वीको सकल शरीर जस्तो सर्वाङ्ग नाङ्गो छ । सुनका सुनौला लहरहरूले बनेको छ संसार । तामाका शृङ्खलाहरूले स्थिर बनिरहेछ संसार । कसैको स्पर्श छैन तर उभिएका छन् बडेमाका मूर्तिहरू […]
